امروزه پیشرفت گسترده در زمینه های درمانی و تشخیصی، ازجمله فاکتورهای کلیدی ارتودنتیست ها در دستیابی به نتایج درمانی مطلوب می باشد. عرض دندان، فرم قوس دندانی و اندازه های آن، تفاوت های اندازه دندانی و جایگاه قرارگیری دندان ها از جمله موارد اولیه در تعیین پروتکل درمانی می باشند. همچنین آنالیز مدل که به خودی خود مرحله ای زمان بر می باشد، نقش حیاتی در برنامه ریزی پروتکل تشخیصی و درمانی بیمار ارتودنسی دارا می باشد. از چندین سال گذشته استاندارد طلایی روند درمانی و تشخیصی مدل کست بوده و همچنین آنالیز مدل ها به طور معمول با استفاده از کولیس و یا ابزار Needle-Pointed انجام می گرفت. ازطرفی آنالیز عکس ها، کپی ها و هولوگرام ها بر روی کست انجام می گرفت که تمامی این روش ها دارای اشتباه و ایراداتی بود. همچنین استفاده از مدل های گچی دارای معایبی نظیر شکستگی گچ و آسیب های فیزیکی و شیمیایی در اثر گذشت زمان بود. ازطرفی نگهداری کست ها به مدت طولانی با مقاصد درمانی-حقوقی از نظر فضای نگهداری و هزینه آن غیرمعقول به نظر می آمد. بدین ترتیب جهت برطرف نمودن تمامی این مشکلات و محدودیت ها مدل های دیجیتال در سال 1990 معرفی شدند.
Intraolar Scanner
https://dryasersafi.com/wp-content/uploads/2021/09/Intraoral-Scanner-1.mp4